 |
คิดถึงบ้านทุ่งรวงทอง...ที่ต้องจาก คนละฟากฟ้าไกล...เมืองใหญ่นั่น เพราะหน้าที่มีมาก...จึงจากกัน แต่ก็ฝันเห็นเมฆขาว...รวงข้าวเบา หอมไอดินกลิ่นฟาง...กลางท้องทุ่ง หอมกลิ่นฟุ้งไอแดด...ยามแผดเผา วัวเล็มหญ้าชายคลอง....เหลือบมองเรา หย่อนเบ็ดเอาเหยื่อล่อ...พอเพลิดเพลิน ต้องจากมาอยู่ไกล...เมืองใหญ่นั่น โอ้ต่างกันกับบ้านเรา...แนวเขาเขิน แผ่นดินนี้มีราคา...มากค่าเกิน ตามเนาเนินมีผู้บุก...รุกทำลาย ป่าชายเลนก็ไม่เหลือ...เชื่อหรือไม่ นายทุนใหญ่จับจอง...จ้องซื้อขาย มือเปลี่ยนมือผิดเป็นถูก...ผูกเงื่อนตาย กำไม่คลายขายแผ่นดิน...จวนสิ้นแล้ว |
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น