วันเสาร์ที่ 14 สิงหาคม พ.ศ. 2553

งานศพพ่อ



แค่ลาลับ.ดับไป.ในภวังค์ 

ไร้เสียงสั่ง.โอดโอย.หรือโหยหา

แค่จากไป.ไม่กลับ.ไกลลับตา 

เหลือดี-ชั่ว.คุณค่า.ลวงตาใจ


สายลมผ่าน.พัดโบก.ด้วยโศกเศร้า 

ก็ไร้เงา.แห่งรูป.ที่วูบไหว

สรรพสิ่ง.ล้วนเร้น.ความเป็นไป 

ซุกอาลัย.นานเนิ่น.ก็เกินพอ


ชีวิตทุก.ชีวิต.ลิขิตแล้ว 

จะผ่องแผ้ว.ผุดผาด.หรือซอมซ่อ

ล้วนไม่พ้น.เส้นทาง.ที่สร้างรอ 

ช้าเร็วก็.ได้พบ.สงบเย็น


เก็บอะไร.ได้บ้าง.บนทางผ่าน 

นับเนิ่นนาน.ประสบ.ผ่านพบเห็น

เอาอะไร.ได้บ้าง.อย่างที่เป็น 

ความตายไม่.ละเว้น...คือเป็นจริง





ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น